ਆ ਗਿਆ ਫਿਰ ਵਿਸਾਖੀ ਮੇਲਾ, ਸਾਨੂੰ ਯਾਦ ਆਉਂਦਾ ਉਹ ਵੇਲਾ।
ਕਿੰਨੀ ਘਰ ਵਿੱਚ ਰੌਣਕ ਲੱਗਦੀ, ਬਾਪੂ ਖੁਸ਼ੀ ਸੀ ਮਨਾਉਂਦਾ।
ਸਾਨੂੰ ਮੋਢਿਆਂ ਉਤੇ ਚੱਕ ਕੇ ਮੇਲਾ ਆਪ ਸੀ ਵਿਖਾਉਂਦਾ।
ਹੁਣ ਵੀ ਆਉਂਦੀ ਜਦੋਂ ਵਿਸਾਖੀ, ਦਿਲ ਉਦਾਸ ਜਿਹਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ।
ਸੋਚ ਕੇ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਯਾਦਾਂ, ਪਾਣੀ ਅੱਖੀਆਂ ਵਿਚੋਂ `ਚੋ ਜਾਂਦਾ॥
ਕਰਜ਼ੇ ਦੀ ਭੇਟ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ, ਜੋ ਬਾਪੂ ਲਾਡ ਸੀ ਲਡਾਉਂਦਾ।
ਸਾਨੂੰ ਮੋਢਿਆਂ ਉਤੇ ਚੱਕ ਕੇ ਮੇਲਾ ਆਪ ਸੀ ਵਿਖਾਉਂਦਾ।
ਅੰਨ ਦਾਤੇ ਦੀ ਇਹ ਹਾਲਤ ਕਿਉਂ ਬਣ ਗਈ, ਅੱਜ ਜਰਾ ਵਿਚਾਰੋ।
ਕਿੰਨੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੇ ਖੁਦਕਸ਼ੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ, ਕਲਮ ਨਾਂ ਲਿਖਦੀ ਯਾਰੋ॥
ਫਾਹਾ ਲੈ ਕੇ ਤੁਰ ਗਿਆ, ਜੋ ਬਾਪੂ ਅੰਨਦਾਤਾ ਸੀ ਅਖਵਾਉਂਦਾ।
ਸਾਨੂੰ ਮੋਢਿਆਂ ਉਤੇ ਚੱਕ ਕੇ ਮੇਲਾ ਆਪ ਸੀ ਵਿਖਾਉਂਦਾ।
ਹੱਕ ਲੈਣ ਲਈ ਕਿਸਾਨੋ, ਆਓ ਜੋਸ਼ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਭਰੀਏ।
ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਕੇ ਮੈਦਾਨ ‘ਚ ਲੜੀੲ, ਆਪਾਂ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀਆਂ ਨਾ ਕਰੀਏ॥
‘ਗੁਰਾਂਦਿਤਾ ਸਿੰਘਾ ਕਿਸੇ ਨੇ ਸੁਣੀ ਨਾਂ, ਬਾਪੂ ਰੱਬ ਸੀ ਜੋ ਧਿਆਉਂਦਾ ।
ਸਾਨੂੰ ਮੋਢਿਆਂ ਉਤੇ ਚੱਕ ਕੇ ਮੇਲਾ ਆਪ ਸੀ ਵਿਖਾਉਂਦਾ।
ਗੁਰਾਂਦਿੱਤਾ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ
ਸੁੱਖਣਵਾਲਾ (ਫ਼ਰੀਦਕੋਟ)
ਮੋ- 98760-47435