Punjab Post Daily Online Newspaper & Print Media
ਮਾਂ-ਬੋਲੀ ਮਾਂ ਸਾਡੀ ,
ਕਰੋ ਸਤਿਕਾਰ ਸਾਰੇ,
ਆਉ ਰਲ ਮਿਲ ਕੇ ਤੇ,
ਘੱਲ ਇਹ ਵਿਚਾਰੀਏ।
ਮਾਂ ਦਾ ਸਥਾਨ ਕਿਵੇਂ,
ਚਾਚੀ ਮਾਸੀ ਲੈ ਸਕੇ,
ਦਿਲ ਵਿਚੋਂ ਮਾਂ-ਬੋਲੀ,
ਕਦੇ ਨਾ ਵਿਸਾਰੀਏ।
ਗੁਰੂਆਂ ਦੀ ਵਰੋਸਾਈ,
ਸੂਫ਼ੀਆਂ ਨੇ ਮਾਣ ਦਿੱਤਾ,
ਕਵੀਆਂ ਕਵੀਸ਼ਰਾਂ ਨੇ,
ਇਸ ਨੂੰ ਦੁਲਾਰਿਆ।
ਢੋਲੇ, ਟੱਪੇ, ਮਾਹੀਏ,
ਲੋਕ-ਗੀਤਾਂ ਵਿੱਚ ਗੂੰਜ਼ਦੀ ਇਹ,
ਬਾਕੀ ਇਹਦੇ ਕਿੱਸਾਕਾਰਾਂ,
ਰੂਪ ਨੂੰ ਸ਼ਿੰਗਾਰਿਆ।
ਸ਼ਹਿਦ ਨਾਲੋਂ ਮਿੱਠੜੀ ਇਹ,
ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਰਸ ਘੋਲੇ,
ਬੋਲ-ਬੋਲ ਰੱਜੀਏ ਨਾ,
ਇਸ ਦਾ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ।
ਪੰਜਾਂ ਦਰਿਆਵਾਂ ਵਾਲੀ,
ਪਹੁੰਚੀ ਪਾਰ ਸਾਗਰਾਂ ਤੋਂ,
ਝੰਡਾ ਗੱਡਿਆ ਚੰਨ `ਤੇ,
ਅੱਗੇ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਨਹੀਂ।
ਬਮੁੱਖ ਹੋਣ ਵਾਲੇ,
ਮਾਂ ਨੂੰ ਵਿਸਾਰ ਕਦੇ,
ਆਂਟੀ ਦੇ ਕੰਧਾੜੇ ਚੜ੍ਹ,
ਸੁੱਖ ਨਹੀਂ ਜੇ ਮਾਣਦੇ।
ਹੀਰਿਆਂ-ਜਵਾਹਰਾਂ ਅਤੇ,
ਮੋਤੀਆਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਤੇ,
ਐਵੇਂ ਰੋੜਾਂ ਵਾਲਾ ਪਏ,
ਘੱਟਾ ਨੇ ਉਹ ਛਾਣਦੇ।
ਨਾਨਕ, ਫ਼ਰੀਦ, ਬਾਹੂ,
ਬੁੱਲ੍ਹੇ ਅਤੇ ਵਾਰਿਸਾਂ ਦੀ,
ਭਾਸ਼ਾ ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ `ਤੇ ,
ਦਸਵੇਂ ਸਥਾਨ `ਤੇ।
ਦਿਲਾਂ ਉਤੇ ਰਾਜ ਕਰੇ,
ਬਣ ਪਟਰਾਣੀ ਚੜ੍ਹੀ,
ਨਜ਼ਮੀ ਤੇ ਪਾਤਰਾਂ ਜਹੇ,
ਪੁੱਤਾਂ ਦੀ ਜ਼ੁਬਾਨ `ਤੇ।
ਬੋਲੀ ਸਾਡੀ ਮਾਣ ਸਾਡਾ,
ਇਹੋ ਪਹਿਚਾਣ ਸਾਡੀ,
ਪੜ੍ਹੀਏ ਪੜ੍ਹਾਈਏ ਸਾਡਾ,
ਇਹੋ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਏ।
ਸ਼ਾਦ ਤੇ ਆਬਾਦ ਰਹੇ,
ਝੁੱਗਾਂ ਤੱਕ ਗੂੰਜ਼ਦੀ,
ਸੱਚੇ ਰੱਬ ਅੱਗੇ ,
`ਓਠੀ` ਇਹੋ ਅਰਦਾਸ ਏ।
ਕਵਿਤਾ 1211202302
ਸਤਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਓਠੀ
ਮੋ- 9988221227
