ਰੋਜ਼ ਸਵੇਰੇ ਜਦੋਂ ਸੂਰਜ
ਆਪਣੀਆਂ ਕਿਰਣਾਂ
ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਦੀਆਂ ਝੀਥਾਂ ਥਾਣੀਂ
ਮੇਰੇ ਕਮਰੇ ਅੰਦਰ ਸੁੱਟਦਾ ਹੈ
ਮੈਂ …
ਆਪਣਾ ਸਫਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦਾ ਹਾਂ
ਤੇ ਨਿੱਤ ਇਹ ਸਫਰ ਜਾਰੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ
ਸਫਰ …
ਮੈਂ ਇਸ ਨਾਲ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹਾਂ ਜਾਂ ਨਹੀਂ
ਇਹ ਸੂਰਜ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ।
ਕਵਿਤਾ 1711202401
ਮਨਮੋਹਨ ਸਿੰਘ ਢਿੱਲੋਂ
ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ।ਮੋ- 98784 47635