ਕਵਿਤਾਵਾਂ

(ਗੀਤ) ਬਾਰਵੇਂ ਮਹੀਨੇ ਦੀ ਬਾਰਾਂ ਤਰੀਕ ਆਉਂਦੀ, ਰੱਬੀ ਰੰਗ ‘ਚ ਮਾਹੌਲ ਨੂੰ ਰੰਗਦੇ ਨੇ। ਸਦਕੇ ਜਾਵਾਂ ਮੈਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪਟਵਾਰੀਆਂ ਤੋਂ, ਜਿਹੜੇ ਭਲਾ ਸਰਬਤ ਦਾ ਮੰਗਦੇ ਨੇ। ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਦੀ ਲੈਂਦੇ ਨੇ ਓਟ ਰੱਲਕੇ, ਪ੍ਰਵਾਹ ਬਾਣੀ ਦਾ ਹਨ ਚਲਾ ਦਿੰਦੇ, ਮਾਇਆ ਆਪਣੀ ਵਿੱਚੋਂ ਦਸਵੰਧ ਕੱਢ ਕੇ, ਲੋਹ ਲੰਗਰਾਂ ਤਾਈਂ ਤਪਾ ਦਿੰਦੇ, ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਤਿਆਰ ਪਕਵਾਨ ਕਰਕੇ,ਸੰਗਤਾਂ ਵਿਚ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਵੰਡਦੇ …

ਏਸ ਵਾਰੀ ਦੀਵਾਲੀ ਵੱਖਰੇ ਅੰਦਾਜ਼ ਨਾਲ ਮਨਾ ਕੇ ਤਾਂ ਵੇਖੀਏ!! ਖੁਦ ਜਾ ਗਰੀਬਾਂ ਦੀਆਂ ਝੁੱਗੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗੇੜਾ ਲਾ ਕੇ ਤਾਂ ਵੇਖੀਏ!! ਉੱਡਦੇ ਪਰਿੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਦਿੰਦਾ ਏ ਮਨੁੱਖ ਕਿਸ ਗੱਲ ਦੀ ਸਜ਼ਾ, ਬੰਬਾਂ ਤੇ ਪਟਾਕਿਆਂ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲਾਉਣ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਏ ਮਜ਼ਾ। ਭੁੱਖਿਆਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਬੁਰਕੀ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਪਾ ਕੇ ਤਾਂ ਵੇਖੀਏ, ਏਸ ਵਾਰੀ ਦੀਵਾਲੀ ਵੱਖਰੇ ਅੰਦਾਜ਼ ਨਾਲ …

ਸਾੜਣਾ ਏ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਬੈਠਾ ਰਾਵਣ ਸਾੜ ਦਈਏ, ਪੁਤਲੇ ਸਾੜ ਕੇ ਕੀ ਮਿਲਣਾ…… ? ਰੋਜ਼ ਹੀ ਸੀਤਾ ਚੋਰੀ ਹੋਵੇ, ਰੋਜ਼ ਹੀ ਰਾਵਣ ਜੰਮਦੇ ਏਥੇ, ਘਰ ਤੋਂ ਨਿਕਲਣਾ ਔਖਾ ਏ, ਥਾਂ-ਥਾਂ ਤੇ ਲੋਭੀ ਚੰਮ ਦੇ ਏਥੇ। ਏਸੇ ਡਰ ਤੋਂ ਜੰਮਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ, ਕੁੱਖ ਵਿਚ ਮਾਰ ਕੇ ਕੀ ਮਿਲਣਾ? ਸਾੜਣਾ ਏ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਬੈਠਾ ਰਾਵਣ ਸਾੜ ਦਈਏ, ਪੁਤਲੇ ਸਾੜ ਕੇ ਕੀ …